در این سرای هر که آید نانش دهیم و آب و از مذهبش نپرسیم

هو حکیم

با عرض سلام مجدد، از تمامی دوستان و علاقمندان به شائولین کونگ فو به خاطر آن که هنوز نتوانستیم مطالبمان را به سرعت به روز کنیم عذر خواهی می کنیم، اما این نوید را می دهیم که در آینده مطالب جدید را سریع تر در اختیارتان قرار دهیم همچنین برای اولین بار عکس های راهبان و بوکسور های شائولین کونگ فوی ایران را در اختیارتان قرار می دهیم.

اما هدف ما از عمومی کردن برخی از مطالب و دروس در رابطه با روش جنگی شائولین کونگ فو آگاهی رسانی به آن دسته از علاقمندان به هنر های جنگی است که در انتخاب در روش دلخواه خود اسیر رنگ و لعاب یا روش های مصنوعی شده اند. امروزه همه استاد هستند و تنها چیزی که یافت نمی شود شاگرد و روحیه شاگردی است، چیزی که در شائولین کونگ فو، اصل بسیار مهمی به شمار می آید. ما ایرانی ها کمتر دارای روحیه فرمانبرداری هستیم. استادی از شائولین را می شناسم که پیرمردی سالخورده است و علی رغم هفتاد سال سن، با داشتن مهارتهای جنگی شگفت انگیزاش هنوز روشی را به عنوان تز یا ابداعات شخصی ارائه نکرده است و بر آن عقیده ندارد.

امروزه در گوشه و کنار کشورمان شاهد سبک های جدید و ابداعات جدید هستیم، ما مخالف خلاقیت و رشد نیستیم، اما درختی که ریشه ندارد نمی تواند رشد کند و میوه دهد و پایدار نمی ماند. در واقع ریشه می تواند استاد باشد و میوه حاصل از درخت شاگرد ! در نتیجه مسوولیت استادی بسیار دشوار و حساس است و یک چیز شیک نیست. آن کس که نمی داند چگونه می تواند آموزش دهد؟ آن کس که شاگردی نکرده و جمع نکرده چگونه می تواند استادی کند؟

استاد شائولین می گوید: " آن کس که می گوید، نمی داند و آن کس که می داند، نمی گوید" روش شائولین کونگ فو یک روش همگانی نیست.

در طول تاریخ شما شاهد تکامل شائولین بوده اید. راهبان شائولین در نبرد های مختلف شرکت داشته اند و مردان با ارزشی جان خود و خانواده خود را برای تکامل این راه از دست داده اند. شائولین با عرق ریزی و ریاضت بسیار و خون این انسان های وارسته به دانش کامل مبدل شده و به امپراطوری رسیده است و هر کسی شایسته یادگیری آن نیست. وای بر کسانی که داعیه آموزش آن را دارند و نمی دانند!

کونگ فوی شائولین بر اساس واقع گرایی و حقیقت و روشنایی استوار است و راهب شائولین دچار بیداری است. روزی "تامو" در هنگام انجام تمرینات چان ( مدیتیشین ) به خواب فرو رفت و بعد از بیدار شدن از خود ناراحت شد و خود را ملامت کرد چنان که پلک های خود را برید تا دیگر نخوابد. در افسانه ها آمده که بعد ها از پلک های بریده تامو بوته چای عمل آمد. این افسانه اشاره بر بیداری و هوشیاری مردان کونگ فو دارد. چشم های شائولین برای راهنمایی و آموزش مردان و زنان واقعی باز و روشن است.