هو حکیم
با عرض سلام مجدد، از تمامی دوستان و علاقمندان به شائولین کونگ فو به خاطر آن که هنوز نتوانستیم مطالبمان را به سرعت به روز کنیم عذر خواهی می کنیم، اما این نوید را می دهیم که در آینده مطالب جدید را سریع تر در اختیارتان قرار دهیم همچنین برای اولین بار عکس های راهبان و بوکسور های شائولین کونگ فوی ایران را در اختیارتان قرار می دهیم.
اما هدف ما از عمومی کردن برخی از مطالب و دروس در رابطه با روش جنگی شائولین کونگ فو آگاهی رسانی به آن دسته از علاقمندان به هنر های جنگی است که در انتخاب در روش دلخواه خود اسیر رنگ و لعاب یا روش های مصنوعی شده اند. امروزه همه استاد هستند و تنها چیزی که یافت نمی شود شاگرد و روحیه شاگردی است، چیزی که در شائولین کونگ فو، اصل بسیار مهمی به شمار می آید. ما ایرانی ها کمتر دارای روحیه فرمانبرداری هستیم. استادی از شائولین را می شناسم که پیرمردی سالخورده است و علی رغم هفتاد سال سن، با داشتن مهارتهای جنگی شگفت انگیزاش هنوز روشی را به عنوان تز یا ابداعات شخصی ارائه نکرده است و بر آن عقیده ندارد.
امروزه در گوشه و کنار کشورمان شاهد سبک های جدید و ابداعات جدید هستیم، ما مخالف خلاقیت و رشد نیستیم، اما درختی که ریشه ندارد نمی تواند رشد کند و میوه دهد و پایدار نمی ماند. در واقع ریشه می تواند استاد باشد و میوه حاصل از درخت شاگرد ! در نتیجه مسوولیت استادی بسیار دشوار و حساس است و یک چیز شیک نیست. آن کس که نمی داند چگونه می تواند آموزش دهد؟ آن کس که شاگردی نکرده و جمع نکرده چگونه می تواند استادی کند؟
استاد شائولین می گوید: " آن کس که می گوید، نمی داند و آن کس که می داند، نمی گوید" روش شائولین کونگ فو یک روش همگانی نیست.
در طول تاریخ شما شاهد تکامل شائولین بوده اید. راهبان شائولین در نبرد های مختلف شرکت داشته اند و مردان با ارزشی جان خود و خانواده خود را برای تکامل این راه از دست داده اند. شائولین با عرق ریزی و ریاضت بسیار و خون این انسان های وارسته به دانش کامل مبدل شده و به امپراطوری رسیده است و هر کسی شایسته یادگیری آن نیست. وای بر کسانی که داعیه آموزش آن را دارند و نمی دانند!
کونگ فوی شائولین بر اساس واقع گرایی و حقیقت و روشنایی استوار است و راهب شائولین دچار بیداری است. روزی "تامو" در هنگام انجام تمرینات چان ( مدیتیشین ) به خواب فرو رفت و بعد از بیدار شدن از خود ناراحت شد و خود را ملامت کرد چنان که پلک های خود را برید تا دیگر نخوابد. در افسانه ها آمده که بعد ها از پلک های بریده تامو بوته چای عمل آمد. این افسانه اشاره بر بیداری و هوشیاری مردان کونگ فو دارد. چشم های شائولین برای راهنمایی و آموزش مردان و زنان واقعی باز و روشن است.
+ نوشته شده توسط مختار نوروزی در ساعت 3:20pm
نظرات [0]
---------------------------------------------
چهار شنبه 29 بهمن 1382
مسابقات ووشو
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام به تمام عزیزانی که در این مدت ما را همراهی کرده اند. نظرات، پیشنهادها و انتقادات شما را مطالعه کردیم و از شما متشکریم و امیدواریم که بتوانیم نواقص و کاستی ها را هر چه سریعتر برطرف کنیم. بعضی از خوانندگان محترم خواسته بودنند که عکس های بوکسورهای شائولین ایران را ببینند. شایان ذکر است که بوکسورهای شائولین در تلاش هستند که سریع تر بتوانند عکس های فنی را به سایت برسانند اما باید بدانید که هدف از این کار صرفا معرفی افراد نیست.بلکه می خواهیم بدانید که برای یادگیری کونگ فوی چینی اصیل نیاز نیست بلیط هواپیما تهیه کنید و به شائولین بروید. هرچند در شائولین کسی را راه نمی دهند.برای یادگیری و تحقیق در مورد این دانش کامل و هنر جنگی باستانی حتما نباید نزد استاد چشم بادامی رفت و شاگردی کرد. کونگ فوی شائولینی در ایران کار می شود که امروزه در خود چین بسیار نایاب است و تقریبا بغیر از استادان سالخورده و با تجربه خود معبد شائولین کسی بر ان احاطه ندارد. البته نکته بسیار مهم که عزیزان باید بدان توجه کنند این است که شائولین ووشو در ایران به طور آزاد کار می شود. باید توضیح داد که شائولین ووشو یا شائولین چوان با بوکس معبد شائولین یا شائولین چی چوان کاملا فرق دارند. هرجا که به ردای زعفرانی و سر تراشیده برخورد کردید گمان نبرید که شائولین چی چوان است . شائولین ووشو بیشتر بر پایه حرکات ورزشی و غیر جنگی است.
چوان ß مشت، بوکس
چی ß معبد
شاید این سوال به ذهن عزیزان برسد که خود کلمه کونگ فو به چه معنی است؟ معانی نظریات مختلفی تا بحال ارائه شده است:
کونگ فو : مرد دانشمند. کونگ فو : مرد ماهر.
اما کونگ فو در کلمه به معنای : کونگ ß انرژی فو ß زمان
که کونگ فو به معنای زمان انرژی. یعنی حداکثر بهره وری از انرژی در حداقل زمان.
"آن محتشم که با زمانه سازگار است سوار بر ارابه برون می رود و آن کس که با زمانه بستیزد به دندان پاره پاره خواهد شد." (سخن استاد)
کونگ فو نحوه بیان خویشتن از زبان حرکات است.همانطور که یک نقاش احساس و تفکرش را نقش می کند یا یک موسیقی دان احساس درونی خود را می نوازد که البته هردوی اینها نوعی کونگ فو است. همچنین کونگ فو یعنی به بهترین شکل انجام دادن کار. بنابراین شریف ترین هنر ها، هنر جنگ است چون با مرگ و زندگی سر و کار دارد و اشتباه در آن گران تمام می شود. پس مرد جنگی چاره ای ندارد مگر آن که کار خود را به بهترین شکل انجام دهد و خودبخود این فریضه در تمام زندگی گسترش پیدا می کند.
پرسیده اند این هنر باستانی با فنون شگفت انگیزش و سلاح هایی مانند : نیزه، شمشیر، پنجه پرنده، قلاب سر ببر و ... به چه کار زندگی مدرن امروزی می آید؟
باید فهمیده باشید شائولین کونگ فو یک ورزش نیست. به طور مثال وقتی شما در فنون شمشیر سیر می کنید، تمرین می کنید دیگر در 24 ساعت شبانه روز شمشیر را با خود حمل نمی کنید ولی روح شمشیر، اراده و تصمیم با شما می ماند و شما به شخصیت استادی که این فنون را در هزاران سال پیش کار می کرده پی می بریدو حتی بدون آن که بخواهید آن استاد در شما زندگی میکند.مثل کسی که شراب
می نوشدو مست می شود. بعد از مستی کوزه شراب را باخود حمل نمی کندوحس مستی با او می ماند.البته شراب اگر شراب باشد مست می کند.گونگ فو به شما می آموزد که چگونه سوار بر زمان شوید. قوانین جریان تغییرات در ماکروکاسموس و میکروکاسموس ( جهان اصغر و اکبر ) از یک قانون تبعیت می کند و اگر بیاموزد که چگونه انرژی خیر را جذب و انرژی شر و منفی را دفع کند زندگی برایش همانند بهشت می شود. چگونه است که در یک زمان و مکان ثابت زندگی دو نفر یکسان نیست؟ برای یکی بهشت و برای دیگری جهنم است؟
سردر دروازه خروجی معبد شائولین بعد از پشت سر گذاشتن امتحانات نوشته اند: گنگ مون )دروازه بهشت) چرا دروازه بهشت؟مگر بوکسور از معبد خارج نمی شود و به میان مردم باز نمی گردد؟ آیا این همان دنیای کثیفی نبود که از آن به معبد وارد شد حال بهشت شده است ؟ چرا ؟ بالاترین درجه در شائولین بازگشت به میان مردم و خدمت به آنان است. چیزی که استادان قلابی هرگز نمی توانند بفهمند.
...اما یادگیری کونگ فو نیاز به انگیزه کافی دارد. اگر کسی دلیل واقعی دور و نزدیک کار خود را نداند بی انگیزه و از خود بیگانه خواهد شد و تحت شرایط غیر اجباری از ادامه آن عمل خودداری خواهد کرد. همچنین اگر دلیل را بداند ولی نسبت خود را با آن نداند یا نپذیرد نیز چنان خواهد شد.
هنر عبارت است : از ایجاد هماهنگی مابین مولفه های متضاد یا مباین. شریفترین هنر، هنر رزم است که ضرورت و موقعیت آن را با قدرت و مهارت عجین ساخته اند و چنین است که خود، خود را حفظ، کامل و متعالی می گرداند. چون ماری که خود را بارور می سازد و دم در دهان دارد و چون ققنوس که از آتش پر خود تولید مثل می کند. ( اولی مصداق ضرورت و قدرت و دومی مصداق مهارت و موقعیت است )
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام به تمام عزیزانی که در این مدت ما را همراهی کرده اند. نظرات، پیشنهادها و انتقادات شما را مطالعه کردیم و از شما متشکریم و امیدواریم که بتوانیم نواقص و کاستی ها را هر چه سریعتر برطرف کنیم. بعضی از خوانندگان محترم خواسته بودنند که عکس های بوکسورهای شائولین ایران را ببینند. شایان ذکر است که بوکسورهای شائولین در تلاش هستند که سریع تر بتوانند عکس های فنی را به سایت برسانند اما باید بدانید که هدف از این کار صرفا معرفی افراد نیست.بلکه می خواهیم بدانید که برای یادگیری کونگ فوی چینی اصیل نیاز نیست بلیط هواپیما تهیه کنید و به شائولین بروید. هرچند در شائولین کسی را راه نمی دهند.برای یادگیری و تحقیق در مورد این دانش کامل و هنر جنگی باستانی حتما نباید نزد استاد چشم بادامی رفت و شاگردی کرد. کونگ فوی شائولینی در ایران کار می شود که امروزه در خود چین بسیار نایاب است و تقریبا بغیر از استادان سالخورده و با تجربه خود معبد شائولین کسی بر ان احاطه ندارد. البته نکته بسیار مهم که عزیزان باید بدان توجه کنند این است که شائولین ووشو در ایران به طور آزاد کار می شود. باید توضیح داد که شائولین ووشو یا شائولین چوان با بوکس معبد شائولین یا شائولین چی چوان کاملا فرق دارند. هرجا که به ردای زعفرانی و سر تراشیده برخورد کردید گمان نبرید که شائولین چی چوان است . شائولین ووشو بیشتر بر پایه حرکات ورزشی و غیر جنگی است.
چوان ß مشت، بوکس
چی ß معبد
شاید این سوال به ذهن عزیزان برسد که خود کلمه کونگ فو به چه معنی است؟ معانی نظریات مختلفی تا بحال ارائه شده است:
کونگ فو : مرد دانشمند. کونگ فو : مرد ماهر.
اما کونگ فو در کلمه به معنای : کونگ ß انرژی فو ß زمان
که کونگ فو به معنای زمان انرژی. یعنی حداکثر بهره وری از انرژی در حداقل زمان.
"آن محتشم که با زمانه سازگار است سوار بر ارابه برون می رود و آن کس که با زمانه بستیزد به دندان پاره پاره خواهد شد." (سخن استاد)
کونگ فو نحوه بیان خویشتن از زبان حرکات است.همانطور که یک نقاش احساس و تفکرش را نقش می کند یا یک موسیقی دان احساس درونی خود را می نوازد که البته هردوی اینها نوعی کونگ فو است. همچنین کونگ فو یعنی به بهترین شکل انجام دادن کار. بنابراین شریف ترین هنر ها، هنر جنگ است چون با مرگ و زندگی سر و کار دارد و اشتباه در آن گران تمام می شود. پس مرد جنگی چاره ای ندارد مگر آن که کار خود را به بهترین شکل انجام دهد و خودبخود این فریضه در تمام زندگی گسترش پیدا می کند.
پرسیده اند این هنر باستانی با فنون شگفت انگیزش و سلاح هایی مانند : نیزه، شمشیر، پنجه پرنده، قلاب سر ببر و ... به چه کار زندگی مدرن امروزی می آید؟
باید فهمیده باشید شائولین کونگ فو یک ورزش نیست. به طور مثال وقتی شما در فنون شمشیر سیر می کنید، تمرین می کنید دیگر در 24 ساعت شبانه روز شمشیر را با خود حمل نمی کنید ولی روح شمشیر، اراده و تصمیم با شما می ماند و شما به شخصیت استادی که این فنون را در هزاران سال پیش کار می کرده پی می بریدو حتی بدون آن که بخواهید آن استاد در شما زندگی میکند.مثل کسی که شراب
می نوشدو مست می شود. بعد از مستی کوزه شراب را باخود حمل نمی کندوحس مستی با او می ماند.البته شراب اگر شراب باشد مست می کند.گونگ فو به شما می آموزد که چگونه سوار بر زمان شوید. قوانین جریان تغییرات در ماکروکاسموس و میکروکاسموس ( جهان اصغر و اکبر ) از یک قانون تبعیت می کند و اگر بیاموزد که چگونه انرژی خیر را جذب و انرژی شر و منفی را دفع کند زندگی برایش همانند بهشت می شود. چگونه است که در یک زمان و مکان ثابت زندگی دو نفر یکسان نیست؟ برای یکی بهشت و برای دیگری جهنم است؟
سردر دروازه خروجی معبد شائولین بعد از پشت سر گذاشتن امتحانات نوشته اند: گنگ مون )دروازه بهشت) چرا دروازه بهشت؟مگر بوکسور از معبد خارج نمی شود و به میان مردم باز نمی گردد؟ آیا این همان دنیای کثیفی نبود که از آن به معبد وارد شد حال بهشت شده است ؟ چرا ؟ بالاترین درجه در شائولین بازگشت به میان مردم و خدمت به آنان است. چیزی که استادان قلابی هرگز نمی توانند بفهمند.
...اما یادگیری کونگ فو نیاز به انگیزه کافی دارد. اگر کسی دلیل واقعی دور و نزدیک کار خود را نداند بی انگیزه و از خود بیگانه خواهد شد و تحت شرایط غیر اجباری از ادامه آن عمل خودداری خواهد کرد. همچنین اگر دلیل را بداند ولی نسبت خود را با آن نداند یا نپذیرد نیز چنان خواهد شد.
هنر عبارت است : از ایجاد هماهنگی مابین مولفه های متضاد یا مباین. شریفترین هنر، هنر رزم است که ضرورت و موقعیت آن را با قدرت و مهارت عجین ساخته اند و چنین است که خود، خود را حفظ، کامل و متعالی می گرداند. چون ماری که خود را بارور می سازد و دم در دهان دارد و چون ققنوس که از آتش پر خود تولید مثل می کند. ( اولی مصداق ضرورت و قدرت و دومی مصداق مهارت و موقعیت است )
جمعه، 26 دى، 1382
تصاویری از نقاشی های دیوار معبد " فان جونگ " واقع در کوهستان "سونگ شان" (شمال چین) بیش از ۲۰۰۰ سال از عمر این نقشها میگذرد.
سه شنبه، 23 دى، 1382
تا بدین جا راجع به تاریخچه پیدایش معبد شائولین- سبک شناسی ( ووفار – وومون ) و مقایسه هنر های رزمی جهان با شائولین صحبت کردیم. همچنین راجع به پنج عنصر در کونگ فو و چرخه انهدام و زایش آن بحث کرده ایم.باید بدانید که پنج عنصر (وو شینگ) با سبک های کونگ فو، پنج مهارت و مسیر های انرژی (جینگ لو) در طب سوزنی، دیماک (دست مرگ که علم ضربه زدن به نقاط حیاتی می باشد) و دیدداجونگ (که به شاخه های طب کونگ فو ارتباط دارد). همچنین پنج عنصر با پنج طعم ، فصل ها ، ستارگان، رنگ ها و بادهای پنج گانه ... ارتباط مستقیم دارند. به طور مثال به ارتباط پنج عنصر و اندام های درونی در جدول زیر توجه کنید.
|
پنج عنصر یانگ |
پنج عنصر یین | ||
|
چوب |
کیسه صفرا |
چوب |
جگر |
|
آهن |
روده فراخ |
آهن |
ریه |
|
آب |
مثانه |
آب |
کلیه |
|
آتش |
روده باریک |
آتش |
قلب |
|
زمین |
معده |
زمین |
طحال |
پنج عنصر و پنج طعم :
|
پنج عنصر |
پنج طعم |
|
چوب |
گس |
|
آهن |
زننده |
|
آب |
شور |
|
آتش |
تلخ |
|
زمین |
ملایم |
از پنج عنصر همین دو مثال را بس، و الباقی را به آموزش حضوری پیوست می دهیم.
سه شنبه، 23 دى، 1382
هو
هو حکیم
با عرض سلام مجدد، از تمامی دوستان و علاقمندان به شائولین کونگ فو به خاطر آن که هنوز نتوانستیم مطالبمان را به سرعت به روز کنیم عذر خواهی می کنیم، اما این نوید را می دهیم که در آینده مطالب جدید را سریع تر در اختیارتان قرار دهیم همچنین برای اولین بار عکس های راهبان و بوکسور های شائولین کونگ فوی ایران را در اختیارتان قرار می دهیم.
اما هدف ما از عمومی کردن برخی از مطالب و دروس در رابطه با روش جنگی شائولین کونگ فو آگاهی رسانی به آن دسته از علاقمندان به هنر های جنگی است که در انتخاب در روش دلخواه خود اسیر رنگ و لعاب یا روش های مصنوعی شده اند. امروزه همه استاد هستند و تنها چیزی که یافت نمی شود شاگرد و روحیه شاگردی است، چیزی که در شائولین کونگ فو، اصل بسیار مهمی به شمار می آید. ما ایرانی ها کمتر دارای روحیه فرمانبرداری هستیم. استادی از شائولین را می شناسم که پیرمردی سالخورده است و علی رغم هفتاد سال سن، با داشتن مهارتهای جنگی شگفت انگیزاش هنوز روشی را به عنوان تز یا ابداعات شخصی ارائه نکرده است و بر آن عقیده ندارد.
امروزه در گوشه و کنار کشورمان شاهد سبک های جدید و ابداعات جدید هستیم، ما مخالف خلاقیت و رشد نیستیم، اما درختی که ریشه ندارد نمی تواند رشد کند و میوه دهد و پایدار نمی ماند. در واقع ریشه می تواند استاد باشد و میوه حاصل از درخت شاگرد ! در نتیجه مسوولیت استادی بسیار دشوار و حساس است و یک چیز شیک نیست. آن کس که نمی داند چگونه می تواند آموزش دهد؟ آن کس که شاگردی نکرده و جمع نکرده چگونه می تواند استادی کند؟
استاد شائولین می گوید: " آن کس که می گوید، نمی داند و آن کس که می داند، نمی گوید" روش شائولین کونگ فو یک روش همگانی نیست.
در طول تاریخ شما شاهد تکامل شائولین بوده اید. راهبان شائولین در نبرد های مختلف شرکت داشته اند و مردان با ارزشی جان خود و خانواده خود را برای تکامل این راه از دست داده اند. شائولین با عرق ریزی و ریاضت بسیار و خون این انسان های وارسته به دانش کامل مبدل شده و به امپراطوری رسیده است و هر کسی شایسته یادگیری آن نیست. وای بر کسانی که داعیه آموزش آن را دارند و نمی دانند!
کونگ فوی شائولین بر اساس واقع گرایی و حقیقت و روشنایی استوار است و راهب شائولین دچار بیداری است. روزی "تامو" در هنگام انجام تمرینات چان ( مدیتیشین ) به خواب فرو رفت و بعد از بیدار شدن از خود ناراحت شد و خود را ملامت کرد چنان که پلک های خود را برید تا دیگر نخوابد. در افسانه ها آمده که بعد ها از پلک های بریده تامو بوته چای عمل آمد. این افسانه اشاره بر بیداری و هوشیاری مردان کونگ فو دارد. چشم های شائولین برای راهنمایی و آموزش مردان و زنان واقعی باز و روشن است.
+ نوشته شده توسط مختار نوروزی در ساعت 3:20pm
نظرات [0]
---------------------------------------------
چهار شنبه 29 بهمن 1382
مسابقات ووشو ---------------------------------------------
چهار شنبه 29 بهمن 1382
ببینید
|
+ نوشته شده توسط مختار نوروزی در ساعت 2:59pm
نظرات [0]
چهار شنبه 29 بهمن 1382
ووشو در ایران
ووشو و تای چی چوان در ایران
این ورزش در کشور ما توسط استاد حسین داودی پناه (داداشی) که یکی از پر سابقه ترین اساتید هنرهای رزمی به ویژه کونگ فو توآ در ایران می باشند و سالیان متمادی به تمرین و مطالعه هنرهای رزمی گوناگون همت گماشته اند ، پایه گذاری شده است . در سال 1366 پیشنهادی از سوی استاد داداشی به اداره کل تربیت بدنی استان تهران ارائه شد که با جلب نظر مسئولین وقت سازمان و موافقت آنان مبنی بر ایجاد تشکیلات مدون برای این رشته زیبای ورزشی ، و پس از گذراندن مراحل کارشناسی ، اولین مجوز فعالیت ووشو تحت عنوان ( تای چی چوان و دفاع شخصی ) از سوی اداره کل تربیت بدنی استان تهران با مسئولیت استاد داودی پناه صادر گردید . پس از بررسی های علمی و تایید اساتید دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی و دانشگاه تربیت معلم در سال 1368 انجمنی به پیشنهاد استاد داودی پناه و موافقت سازمان تربیت بدنی بنام ( انجمن تای چی چوان و دفاع شخصی ) در حوزه معاونت امور فرهنگی و آموزشی سازمان تربیت بدنی تاسیس گردید و با ریاست استاد داودی پناه فعالیت های این رشته را در سراسر کشور تحت پوشش قرار داد . این انجمن بعدها به ( انجمن ووشو_تای چی چوان ) جمهوری اسلامی ایران تغییر نام داد . پس از تشکیل فدراسیون جهانی ووشو ، انجمن ووشو_ تای چی چوان ایران در سال 1370 با همکاری کمیته المپیک جمهوری اسلامی ایران به عضویت فدراسیون جهانی ووشو ( IWF ) درآمد و در سال 1371 با اکثریت آرا به جمع اعضای فدراسیون آسیایی ووشو ( WFA ) پیوست . در همین سال و در پی اولین حضور رسمی تیم ملی ووشوی جمهوری اسلامی ایران در فستیوال بزرگ جهانی ووشو در شانگهای چین ، مدال طلای مسابقات بر گردن استاد داودی پناه نقش بست و پرچم پرافتخار جمهوری اسلامی ایران بربام جهان به اهتزاز در آمد . تلاشها و پیگیری های مستمر استاد و نظر مساعد مسئولین سازمان تربیت بدنی منجر به تاسیس کمیته ای در سال 1372 تحت عنوان کمیته ورزشهای چینی گردید که این کمیته بعدها به فدراسیون ورزشهای رزمی تغییر نام داده و فعالیت های داخلی و برون مرزی این رشته را تحت پوشش خود در آورد .
|
+ نوشته شده توسط مختار نوروزی در ساعت 2:57pm
نظرات [0]
چهار شنبه 29 بهمن 1382
در مورد ووشو
تاریخچه پیدایش ووشو
قدمت ووشو در کشور چین به زمانهای بسیار دور که اولین صورت های اجتماعات بشری در جوامع اولیه بوجود آمدند ، باز می گردد . در آن زمان بمنظور حفظ سلامتی ، درمان بیماری ها ، افزایش بنیه جسمانی و طول عمر و تعلیم مهارتهای نظامی به افراد آن جوامع ، حرکاتی ابداع گردید که بسط و گسترش آن در طول ادوار مختلف ، به ورزش زیبا و جذاب ووشوی امروزی بدل شده است .
در حدود پنج قرن قبل از میلاد ، یک راهب هندی بنام “” بودهیدهارما “” که با نامهای ( تامو ) و( داروماتائیشی ) هم از او یاد می شود ، بقصد اشاعه تعلیمات مذهبی ، از هند راهی چین شد . وی پس از عبور از کوههای صعب العبور هیمالیا به کشور چین رسید و در معبدی بنام ( شائولین ) مستقر گردید . تعالیم راهب تامو شامل مجموعه ای از تمرینات پرهیزگاری و قواعد خشک انضباطی بود که بواسطه وضعیت جسمانی ضعیف ، پیروان وی طاقت تحمل آموزشهای او را نداشته و بتدریج دچار ضعف و بیحالی می شدند . لذا تامو حرکاتی را برای تقویت بنیه جسمانی شاگردان خود ابداع نمود که به ( 18 حرکت دست لوهان ) معروف شد . این حرکات بتدریج گسترش یافته و پایه و اساس سبک های ووشو را تشکیل دادند .
در طی قرون 14 تا 16 میلادی چهره های برجسته ورزشهای رزمی بتدریج در معبد شائولین گردهم آمدند و سبک های اصلی ووشو را به تقلید از حرکات حیوانانی همچون پلنگ ، درنا ، مار ، ببر و اژدها بوجود آمدند . لیکن امپراتور وقت که بتدریج از فعالیت های ساکنان این معبد دچار ترس و نگرانی شده و معبد را تهدیدی علیه حکومت خود می دید ، فرمان انهدام و به آتش کشیدن معبد شائولین را صادر کرد . در لشکرکشی امپراتور برای انهدام معبد ، فقط تعداد اندکی از افراد آن توانستند جان سالم از مهلکه بدر ببرند .این واقعه تلخ تاریخی از سوی دیگر موجب انتشار و اشاعه ورزشهای رزمی معبد شائولین که تا آن زمان محفوظ و مخفی مانده بود به سایر نقاط کشور چین گردید ، هر چند امپراتوران برخی از سلسله های حاکم بر کشور پهناور چین تمرینات ورزشهای رزمی را خطری برای حکومت خود قلمداد نموده و انجام آنرا ممنوع اعلام کرده بودند لیکن امپراتورانی هم بودند که خود شیفته این تمرینات بوده و موجبات ترویج آنرا فراهم کرده اند . در دوران سلسله های شانگ ( Shang ) و ژو ( Zhau ) حرکاتی از ووشو بوجود آمدند که برای آموزش سربازان استفاده می شد و همه ساله در پائیز و بهار مسابقات کشتی خاصی بنام جیائو برای انتخاب سربازان نمونه و اعطای عناوین افتخاری برگزار می شد . با ایجاد کاربرد نظامی برای ووشو ، رفته رفته حرکات رزم با شمشمیر ، نیزه و چوب بوجود آمدند . ظهور گروههای نمایش خیابانی بنام لوکی ( Luqi ) که از طریق نمایش حرکات رزمی امرار معاش می کردند ، خود باعث گسترش هر چه بیشتر ووشو گردید .
دوران سلطنت سلسله های کینگ ( Qing ) و مینگ ( Ming ) را می توان عصر شکوفایی ووشو بشمار آورد .
|
در طی سالهای 1912 تا 1949 سازمانهای بسیاری در چین برای ووشو تشکیل شدند مثل انجمن هنرمندان رزمی و انجمن تربیت بدنی و غیره که در گشترش و اشاعه ورزش ووشو نقش مهمی را ایفا کردند . در سال 1928 انستیتو مرکزی ووشو توسط دولت جمهوری در نان حینگ تشکیل شد . در سال 1939 نخستین تیم ملی ووشوی چین در یازدهمین دوره بازیهای المپیک برلین یک مراسم نمایشی اجرا کردند . با تاسیس جمهوری خلق چین ، ووشو بعنوان بخشی از فرهنگ اجتماعی و تربیت بدنی مردم در آمده و به طرز چشمگیری گسترش یافت . در سال 1956 انجمن ووشوی چین در پکن تشکیل شد که با اشاعه حرکاتی همچون فرم ساده شده تای چی چوان ، چانگ چوان ، حرکت شمشیر پهن و باریک ، نیزه و چوب در سطوح مبتدی ، متوسط و عالی در بهبود همگانی شدن ورزش ووشو ، کمک شایانی کرد . در سال 1958 نخستین پیش نویس (( قوانین مسابقات ووشو )) توسط کمیسیون ورزش و تربیت بدنی ایالتی گردآوری و تنظیم شد . با راهنمایی های همین کمیسیون و انجمن ووشوی چین ، انجمن ها ، اتحادیه ها ، مدارس ووشو ، انجمن های تحقیقاتی ، تیم های آماتوری و حرفه ای در مراکز آموزشی ، محلات ، شهرها و ایالات تشکیل شدند که شبکه عظیمی از فعالیتهای جمعی ووشو را به وجود آوردند .
تیم ها و انجمن های ووشو در برخی از کالج ها و دانشگاهها تشکیل شدند و در برخی از موسسات تربیت بدنی ، رشته تخصصی ووشو برای دانشجویان رشته لیسانس و فوق لیسانس دایر گردید .
در سال 1984 درجه استادی ووشو توسط مجلس ایالتی تعیین شد . با تصویب دولت چین در سال 1986 ( انستیتو تحقیقات ووشوی چین ) تشکیل و بعنوان عالیترین مرجع ، هدایت تحقیقات فنی و آکادمیک در زمینه ووشو را بر عهده گرفت . دولت چین با برپایی تورنمت های متعدد بین المللی ، ورزش سنتی خود را هر چه بیشتر به جهانیان معرفی کرد و در سال 1987 نخستین دوره مسابقات آسیایی ووشو در یوکوهامای ژاپن برگزار و فدراسیون آسیایی ووشو ( WFA ) تاسیس گردید . دومین دور مسابقات آسیایی ووشو به سال 1989 در هنگ کنگ برگزار شد و در سال 1990 و طی یازدهمین دوره بازیهای آسیایی پکن ، این ورزش رسما بعنوان یک رویداد رقابتی و بین المللی معرفی گردیده و فدراسیون جهانی این رشته به نام ( IWF ) تشکیل و فعالیت خود را آغاز نمود . اولین دوره مسابقات بین المللی این رشته در سال 1991 بر پا شده و دوره های بعدی این مسابقات هر دو سال یکبار برگزار می گردد .
+ نوشته شده توسط مختار نوروزی در ساعت 2:56pm
نظرات [0]
چهار شنبه 29 بهمن 1382
استاد عزیز جناب آقای سبحانی ---------------------------------------------
شما چهار شنبه 29 بهمن 1382
سلام
